“Art enables us to find ourselves
and lose ourselves at the same time.”
– Thomas Merton

Al sinds ik me kan heugen zijn tekenen en schilderen mijn favoriete bezigheden. Ik heb levendige herinneringen aan vakanties met ons gezin, waarop ik mij helemaal kon verliezen in het “vevveren” (verven). Waar we ook gingen, altijd gingen de potloden en aquarelverf mee.
Tijdens mijn jeugd tekende ik met name. Vooral paarden, dieren waar ik altijd een zwak voor heb gehad. Schilderen kwam daar pas later weer bij, toen ik op de middelbare school vriendinnen vond met dezelfde hobby. Samen konden we hele weekenden vullen met onze gedeelde creatieve passie en konden we veel van elkaar leren. In de loop der jaren verdween het schilderen soms wat naar de achtergrond, maar ook tijdens mijn studententijd vormde het nog altijd een uitlaatklep.
Helaas moest ik tijdens mijn vervolgopleiding ontdekken dat ik een chronische ziekte heb. Nadat ik een aantal moeilijke beslissingen had moeten nemen, een uitgebreid revalidatietraject had doorlopen om te leren hiermee te leven, heb ik ervoor gekozen mijn hart te gaan volgen en te gaan doen waar ik blij van word: schilderen. Ik schreef me in voor het eerste studiejaar aan de kunstacademie en al gauw zaten ze er alle vijf op. Ik studeerde in 2019 af aan de kunstacademie in de richting schilderkunst, als portret- en modelschilder.
Inmiddels heb ik nog een opleiding afgerond en werk ik parttime als doktersassistente in een huisartsenpraktijk. Maar bovenal breng ik zoveel mogelijk tijd door in mijn atelier, want niets is zo leuk als spelen met kleur en creatief bezig zijn. Ik blijf mezelf graag uitdagen en ontwikkelen, elk blanco canvas is het begin van een nieuw leerproces.